TIMARATE

TIMARATE

Promenia et Nicandra, tres anus, per quas Oraculum Dodonaeum responsa dabat. Unde de columbis Dodonaeis commentum ortum, cum vox πελειὰς, quae columbam notat, Thessalicâ dialectô etiam anum significet. Alii tamen, ob inconditum sermonem, Barbarae enim erant, in aves, Poetarum fingendi audaciâ, conversas autumant. At, nil id absoni, apud vereres vates columbis assimilare. Unde Lycophtoni Caslandra φάςςα i. e. palumbes dicta est, quam alibi avi magis loquaci, hirundini nempe comparans, φοιβόληπτον χελιδόνα vocat. Schliastes vero Sophoclis in Trachiniis, vates illas πελειάδες vult appellatas, quasi πεπολιωμένας, a canitie, quâ venerabiles erant. Hae igitur, responsa ferebant, in luco absconditae, ut Oraculum e quercubus sub quibus illae latebant, editum videretur: Unde quercus illae προσήγοροι δρύες; Item μαντικαὶ δρύες dicebantur, et Lycophron navem Argo, ad quam conficiendam e Dodonea silva materies petita fuerat, λάληθρον appellat κίςςαν: Claudian.

--- --- Caeco Tomuri Iovis augure luco

Arbore praesagâ tabulas animâsse loquaces.

Strabo quatuor quoque ibidem Sacerdotum meminit, Ε῾λλοὶ dictorum, a paludibus, quae templum cingebant: Eosdem Sellos Homerus vocat, alias quoque Tomuri, a Iove Tomuro dicebantur. Vide Franc. Roslaeum, Archaeol Attic. l. 7. c. 2. Nic. Lloyd. Aliter Timareta, quod vide.